۱۳۸۹ مرداد ۲۰, چهارشنبه

اولين



اولين راه دنيا تنها راه دنيا نيست.اولين راه دنيا بزرگترين راه نيست زيباترين نيست بهترين و پايدار ترين نيست آخرين هم نيست.فقط اولين است.پس توقع زيادي از اولين راه و از اولين ها نداشته باشيد.

اولين ها بيشتر از ديگران رنج مي برند.اولين ها شجاع اند اما لزوما استوار نيستند
 اما


اولين هايي جاودانند كه گه گاه پيچ و خم راه را منعطفانه در دل خود جاي دهند و گاه دل كوه را بشكافند ودر تاريكي پيش روند تا آن لحظه كه به رايحه ي خوش روشنايي رسند.

اولين ها را غنيمت بشماريد و محترم اما مقدس ندانيد و آن را تكيه گاه خود قرار ندهيد

۳ نظر:

اميد گفت...

حال داد نوشتت
«اولين ها را غنيمت بشماريد و محترم اما مقدس ندانيد و آن را تكيه گاه خود قرار ندهيد»
اینجا با تکیه گاه مشکل دارم! چون هر آدمی باید بتونه تکیه گاه باشه بالقوه
اما این:
«اولين ها بيشتر از ديگران رنج مي برند.اولين ها شجاع اند ام لزوما استوار نيستند»
فوق العاده بود

rojin گفت...

tahte tasir gharar gerftam.

castaway گفت...

اميد جان من اينجا منظورم اين بود كه لزوما نبايد باشه و هر كسي تكيه گاهش خودش باشه