۱۳۸۹ مرداد ۱۹, سه‌شنبه

آغاز



به نام آنكه آفريد و در آفرينشش هيچ اشتباهي نبود.

به نام خالق عشق. به نام او كه اگر اندكي در جهانش تامل كنيم عاشقش مي شويم

و دليل زندگيمان او مي شود و نه چيز ديگر.

به نام او كه در تنها ييمان درون ماست ولي احساسش نمي كنيم.



                       به نام خداااااااااااااااااااا

۳ نظر:

اميد گفت...

خوش اومدی
بنویس ببینیم این اولین راه، به راه همیشگی تبدیل میشه؟

castaway گفت...

ممنون اميد جان به اميد خدا

rojin گفت...

omid var konande bod